รูเปียห์(อินโดนีเซีย)

ชื่อมาจากหน่วยเงินของอินเดีย รูปี อินโดนีเซียได้ใช้เงินกิลเดอร์ระหว่าง พ.ศ. 2153 ถึง พ.ศ. 2360 ซึ่งมีการออกเงินดัตช์อีสต์อินดีส์กิลเดอร์ เงินรูเปียห์ออกใช้เป็นครั้งแรกระหว่างการยึดครองของญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 และหลังจากสงครามสิ้นสุดลง ธนาคารชวาได้ออก รูเปียห์ชวา มาแทนที่ชั่วคราว นิคา กิลเดอร์ของประเทศเนเธอร์แลนด์ และหน่วยเงินต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับกองกำลังโจรก็ใช้กันทั่วหมู่เกาะด้วยเช่นกัน

4 ปีหลังจากประกาศเอกราช ได้มีการนำรูเปียห์อินโดนีเซียออกมาใช้ในวันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492 เป็นหน่วยเงินประจำชาติตัวใหม่ หมู่เกาะเรียว และเกาะนิวกินีในส่วนของประเทศอินโดนีเซีย (อิเรียน บารัต) ก็มีการออกรูเปียห์ของตัวเองเช่นกัน แต่ต่อมาได้รวมเข้ากับรูเปียห์ของชาติเมื่อ พ.ศ. 2507 และ พ.ศ. 2514 ตามลำดับ หลังจากที่มีการลดค่าจากภาวะเงินเฟ้ออย่างรุนแรง ในวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2508 ได้มีการออกรูเปียห์ใหม่ (New Rupiah) โดยมีอัตราแลกเปลี่ยน 1000 รูเปียห์เก่า เป็น 1 รูเปียห์ใหม่ วิกฤตเศรษฐกิจในเอเชียเมื่อ พ.ศ. 2540 ทำให้เกิดการลดค่ารูเปียห์ถึง 35% ในช่วงเวลาเพียงข้ามคืน และนำไปสู่การโค่นล้มซูฮาร์โต

เงินรูเปียห์สามารถแลกได้อย่างอิสระ แต่มีอัตราแลกเปลี่ยนมีค่าปรับเพิ่มเติม เนื่องจากภาวะเงินเฟ้อสูงอย่างต่อเนื่อง. ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2547, 1 ดอลลาร์สหรัฐ เท่ากับประมาณ 9,230 รูเปียห์

ยุโรป โครูนา (เช็ก) • ปอนด์สเตอร์ลิง (สหราชอาณาจักร) • ฟรังก์ (สวิตเซอร์แลนต์) • กิลเดอร์ (ดัตช์) • ยูโร • รูเบิล (รัสเซีย) • ลีราใหม่ (ตุรกี)

เอเชีย กีบ (ลาว) • จ๊าด (พม่า) • ด่อง (เวียดนาม) • ดอลลาร์ (บรูไน) • ดอลลาร์ (สิงคโปร์) • บาท (ไทย) • เปโซ (ฟิลิปปินส์) • เยน (ญี่ปุ่น) • รูเปียห์ (อินโดนีเซีย) • ริงกิต (มาเลเซีย) • รูปี (อินเดีย) • รูปี (เนปาล) • เหรินหมินปี้ (จีน) • เรียล (กัมพูชา) • วอน (เกาหลีเหนือ) • วอน (เกาหลีใต้) • ริยาล (ซาอุดีอารเบีย) • ริยาล (กาตาร์) • เดแฮม (สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์) • ดอลลาร์ (ไต้หวัน)

อเมริกาเหนือ ดอลลาร์สหรัฐ (สหรัฐอเมริกา) • ดอลลาร์แคนาดา (แคนาดา)

อเมริกาใต้ เรียล (บราซิล)

แอฟริกา ปอนด์ (อียิปต์) • ดีนาร์ (ลิเบีย)

โอเชียเนีย ตาลา (ซามัว) • ดอลลาร์ (นิวซีแลนด์) • ดอลลาร์สหรัฐ (ไมโครนีเซีย ปาเลา มาร์แชลล์) • ดอลลาร์ออสเตรเลีย (ออสเตรเลีย, นาอูรู) • พาแองกา (ตองกา) • วาตู (วานูอาตู)